Engels acteur, toneelschrijver en dichter (Londen 6 Nov. 1671 - 11 Dec. 1757), zoon van de beeldhouwer Caius Cibber, werd in 1690 toneelspeler. In 1696 werd zijn eerste toneelstuk, Love's Last Shift, opgevoerd, gevolgd door vele andere, niet van zeer hoog gehalte, maar goed speelbaar; na het verschijnen van J.
Collier’s Short View of the Immorality and Profaneness of the English Stage (1698) heeft vooral Cibber veel bijgedragen tot verbetering van de toestand. In 1730 werd hij „Poet Laureate”, dientengevolge hevig aangevallen door zijn tijdgenoten, vooral Pope, die hem tot de held maakte van zijn Dunciad. Ook Johnson en Fielding hadden hevige critiek op hem. Van blijvende waarde is zijn autobiografie.E. C. VAN DER GAAF
Lit.: Toneelst. Verz. Uitg. 1721, 2 dln; Apology for the Life of Mr G. C., Comedian, ed.
R. W. Lowe, 2 dln (1889); D. M.
E. Habbema, An Appreciation of G. C. (Amsterdam 1928); R. H.
Barker, Mr Cibber of Drury Lane (Columbia U.P. 1939).
