Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 26-08-2022

Bonnard, pierre

betekenis & definitie

Frans schilder (Fontenay-aux-Roses 30 Oct. 1867 - Cannet 23 Febr. 1947), genoot zijn eerste artistieke opleiding op de Académie Julian. Hoewel hij deelnam aan de tentoonstellingen van de impressionnisten en de symbolisten stond hij met zijn eerste werken, zoals de grote decoratieve panelen, welke hij inzond bij de Salon des Indépendants van 1891, toch ver af van de theoretische preoccupaties van Serusier en Maurice Denis.

Eerst heeft hij vele ontwerpen voor meubelen, gebruiksvoorwerpen en décors gemaakt en heeft affiches e.d. ontworpen. Als schilder heeft hij zijn schoonste doeken van het leven in een interieur gemaakt. Hij vernieuwde zijn manier van zien steeds en hij stond open voor vele moderne richtingen. Lang vóór Braque schilderde hij al de schoonheid van een verwarmingsradiator bijv.

Hij heeft ook veel gelithografeerd en behalve vrije litho’s zoals Quelques aspects de la vie de Paris (1899) heeft hij een groot aantal boeken geïllustreerd o.a. Jules Renard, Histoires Naturelles; André Gide, Le Promethée mal enchaîné; Verlaine, Parallèlement; Longus, Daphnis et Chloë.

A. GLAVIMANS

Lit.: F. Fosca, Bonnard (Paris 1919); G. Coquiot, B. (Paris 1922); L. Werth, B. (Paris 1923); Ch. Terrasse, B. (Paris 1927); Jacques de Laprade, B. (Paris 1946); Claude Roger-Marx, Pierre Descargues, Michel Florisonne e.a., Hommage à B. (in Arts, nr 104, 31 Jan. 1947); John Rewald, B. (N.Y. 1948).

< >