Deens philoloog (Kopenhagen 3 Juli 1864 - Överöd 17 Febr. 1917), werd in 1897 docent in Skandinavische folklore te Kopenhagen; in 1913 hoogleraar. In zijn werken, zowel op het gebied der volkskunde als der sagengeschiedenis en philologie, toont hij zich een onderzoeker van grote stijl, zowel door zijn veelomvattende kennis, critische zin als combinatievermogen en rijke verbeelding.
Bibl.: Dankse Ridderviser (3 dln, 1898-1919); Kildeme til Sakses Oldhistorie (2 dln, 1892-1894); Danmarks Heltedigtning (2 dln, 1903-1910); Nordisk Aandsliv i Vikingetid og tidlig Middelalder (1907); Om Ragnarok (in tijdschriftartikelen van 1902 en 1913); Nogle grundsatninger for sagnforskning (1921, door Ellekilde; m. voll. bibliogr.).
