is een toestand van de geest, die gekenmerkt is door verwaarlozing van de werkelijkheid; het autistische denken wordt — in tegenstelling tot het realistische denken — niet door reële ervaringen en logische regels maar door affectieve behoeften beheerst; men keert zich van de werkelijkheid af en trekt zich terug in eigen fantasie; de wens wordt aldus de vader van de gedachten.
Lit.: E. Bleuler, Das autistisch-undisziplinierte Denken i. d. Medizin u. seine Ueberwindung (Berlin 1922); Idem, Lehrbuch der Psychiatrie, 4de dr. (Berlin 1923); F. P. Muller, Ziektekunde van den geest (’s Gravenhage 1930).
