is een Grieks woord, dat verzwijging betekent. De redenaars maken er gebruik van, wanneer zij in het midden van een volzin afbreken en het aan hun toehoorders overlaten, het ontbrekende er bij te voegen.
Een beroemde aposiopesis is die van Vergilius in het eerste boek der Aeneïs, waar Neptunus tot de opgeruide golven zegt: „Quos ego . . .” (z stijlfiguren).
