(Grieks: „wijgeschenk, wijding”) duidt later in de eerste plaats een persoon of zaak aan die onherroepelijk ten ondergang is gewijd, in de tweede plaats datgene, dat als zoenoffer van de toorn der hogere machten van de aardbodem moet worden verdelgd. In verband met deze laatste betekenis komt het voor in het banformulier, als een verwensing of een vloek, welke den gebannene treft als een onwaardige, die uit de schoot der kerk en der maatschappij wordt geworpen.
Zo heet ook het formulier van de grote ban dikwijls Anathema.Lit.: A. Vacant, art. Anathème, in: Dict. de théol. catholique, I, 1; T. Ortolan, art. Censures ecclésiastiques, in: Dict. de théol. cathol. II, 2; Heinrici, in Real-Enzykl. für Protest. Theol. und Kirche, I, s.v.
