een in de Physiologie soms voorkomend verschijnsel, dat prikkels beneden een bepaalde sterkte een zeker verschijnsel in het geheel niet veroorzaken, maar dat boven deze sterkte (de prikkeldrempel) het verschijnsel in zijn geheel wordt opgewekt; het verschijnsel zelf is dan verder onafhankelijk van de prikkelsterkte.
Een voorbeeld uit de plantenphysiologie vindt men bij het Kruidje-roer-me-niet (Mimosa puriica). Bij prikkeling vouwen de blaadjes van de dubbelsamengestelde bladeren zich tegen elkaar, terwijl ook de bladstelen naar beneden zakken. Prikkelt men de plant zwak, zodat men beneden de prikkeldrempeï blijft, dan reageren de bladeren niet; prikkelt men krachtig, dan vouwen de blaadjes zich samen, maar dit verloopt verder onafhankelijk van de prikkelsterkte. Wel hangt de afstand, waarover de prikkel zijn invloed doet gelden, van de prikkelsterkte af.
