Zeebaden worden door lijders aan verschillende ziekten, inzonderheid aan klierziekte, bloed-armoede, rheumatismus, hysterie, vallende ziekte, hypochondrie enz. dikwijls met goed gevolg gebruikt. Tot de bestanddeelen van het zeewater behooren, behalve keukenzout, zoutzure, zwavelzure en koolzure kalk en magnesia, koolzuur, ijzer- en manganiumoxyde, phosphorzuur calcium, bromium- en iodiumverbindingen, kiezelaarde en organische stoffen, — in het algemeen veel, dat in bron- en rivierwater ontbreekt. Zoowel die zelfstandigheden, met het ligchaam in aanraking gebragt, als de met zouten bezwangerde zeelucht werken gunstig op het gestel, en dikwijls is reeds het verblijf aan zee, bij eene regelmatige beweging in de frissche lucht, voldoende om onderscheidene ziekten te genezen.
Men vindt dan ook aan de kusten der Europésche zeeën overal badplaatsen ten behoeve van lijders en vaak ook ten gerieve van hen, die enkel verkwikking en verstrooijing zoeken. In ons Vaderland heeft vooral het zeebad te Scheveningen een druk bezoek, terwijl men ook gelegenheid vindt tot het gebruiken van zeebaden te Katwijk, Zandvoort, Ameland, Schiermonnikoog enz.
