Wilzen of Wilten is de naam van den magtigsten en krijgshaftigsten stam der noordwestelijke Slawen. Zij woonden sedert de 7e eeuw tusschen de Havel en de Oostzee, de Oder en het Müritzmeer en waren verdeeld in onderscheidene kleine volken, van welke de Hevellers en Redariërs de voornaamste zijn. Hun heiligdom verhief zich te Rethra in het land der Redariërs. Karel de Groote ondernam in 789 een togt tegen de Wilten en noodzaakte hunnen vorst Dragawit tot het stellen van gijzelaars en tot het afleggen eener belofte van getrouwheid.
Hoewel ook andere Vorsten het voorbeeld van Dragawit navolgden, was hunne onderwerping niet van langen duur. Hen volkomen onder het juk te brengen gelukte eerst aan Hendrik I in 928 en later (983) aan Albrecht de Beer van Brandenburg. Uit de bisdommen Brandenburg en Havelberg werd het Christendom aan de Wilten gebragt.
