Wijk bij Duurstede, eene oude stad in de Nederlandsche provincie Utrecht, aan de Rijn, die aldaar bij de uitstrooming van de Kromme Rijn den naam van Lek ontvangt, ligt 2 uur gaans boven Culemborg in een aangenaam oord en telt ruim 3000 inwoners, die zich hoofdzakelijk bezig houden met landbouw en veeteelt. Zij is de zetel van een kantongeregt en heeft een paar kostscholen en eene teekenschool, alsmede eene bloegende afdeeling van het genootschap voor Landbouw en Kruidkunde. Volgens veler gevoelen is zij het Batavodurum van Tácitus, terwijl een kasteel nabij de stad in de middeneeuwen den naam droeg van Dorestadum. Dit laatste is thans grootendeels vervallen.
Men heeft er een fraai, nieuwerwetsch stadhuis en eene groote kruiskerk met een dikken, stompen toren. In de 9de eeuw werd deze plaats meermalen door de Noormannen verwoest, maar telkens weder opgebouwd en in 1300 door Gijsbrecht van Abkoude tot eene stad verheven. In 1449 werd zij met het kasteel afgestaan aan den bisschop van Utrecht. Thans zijn de voormalige muren en wallen in wandelplaatsen veranderd.
