Wiarda

betekenis & definitie

Wiarda (Tilemann Dothias), een Oost-Friesch geschiedschrijver, geboren te Emden den 18den October 1746, studeerde te Duisburg en te Halle in de regten, werd in 1770 commissaris van justitie te Aurich, in 1781 secretaris van het landschap Oost-Friesland, in 1808 landsyndicus, kort daarna assessor bij het Nederlandsche landdrost-ambt en in 1811 lid van den raad der profectuur. Toen Oost-Friesland in 1814 door de Pruissen werd bezet, kwam hij op wachtgeld en herkreeg in 1818 zijne betrekking als landsyndicus. Hij overleed den 7den Maart 1826. Van zijne geschriften noemen wij: „Ostfriesische Geschichte (1791—1817, 10 dln)”, — „Die Landtagen der Friesen bei Upstalsboom (1777; 2de druk, 1818)”, — „Altfriesisches Wörterbuch (1786)”, — „Asegabuch, ein altfriesisches Gesetzbuch der Rüstringer (1805)”, — „Geschichte und Auslegung des Salischen Gesetzes und der Malbergischen Glossen (1808)”, — en „Willeküren der Brockmänner eines Freien Friesischen Volks (1820)”.