Onder dezen naam vermelden wij:
Karl Werder, een Duitsch wijsgeer en dichter, geboren den 13den December 1806 te Berlijn. Hij studeerde aldaar onder de leiding van Hegel in de philosophie, vestigde er zich in 1834 als privaatdocent en werd er in 1838 buitengewoon hoogleeraar. Van zijne geschriften noemen wij: „De Platonis (Parmenide (1834)”, — „Logik (1841)”, — de treurspelen: „Columbus (1848)'' en „Politik und Liebe”, — en eindelijk uitstekende „Vorlesungen über Shakespeare's Hamlet (1875)”.
August von Werder een Pruissiscb generaal, geboren den 12den September 1808 te Schloszberg in het ambt Norkitten in Oost-Pruissen. Hij trad in 1825 in dienst, werd in 1826 tweede-luitenant, in 1839 leeraar aan de militaire school, zag zich vervolgens geplaatst bij het topographisch bureau en nam als eerste-luitenant vrijwillig deel aan den veldtogt der Russen in den Caucasus in 1842—1843. Na zijn terugkeer kwam hij als kapitein bij den generalen staf, klom spoedig op, werd in 1863 generaal-majoor, in 1866 luitenant-generaal en voerde in 1866 bevel over de 3de divisie bij Gitschin en Königgratz. In 1870 ontving hij het opperbevel over de belegeringstroepen vóór Straatsburg en na de capitulatie van deze stad de benoeming tot generaal der infanterie en het kommando over het 14de legerkorps, waarmede hij in October doordrong in Franche Comté, Dijon bezette, de Garribaldianen in bedwang hield, bij het vernemen der komst van Bourbaki in Januari) 1871 naar Belfort terugtrok, door het gevecht van Villersexel den weg opende tot een aftogt zonder verlies en den aanval der overmagtige Fransche Oost-armee in den driedaagschen slag bij Belfort met kloek beleid afsloeg. Dit wapenfeit bezorgde hem vooral in Zuid-Duitschland eene ongemeene populariteit. Na het sluiten van den vrede verkreeg hij het komrnando over het pas gevormde Badensche armeekorps te Karlsruhe, het Grootkruis, het IJzeren Kruis, eene dotatie enz., en in 1875 vierde hij onder talrijke huldeblijken het feest van zijne 50-jarige militaire dienst.
