Verstek

betekenis & definitie

Verstek is de regtsterm, waardoor de regter te kennen geeft, dat de eischer of gedaagde ten beteekenenden dage niet is verschenen. Daaraan zijn verschillende regtsgevolgen verbonden, in de zesde afdeeling van den eersten titel van het eerste boek van het Wetboek van Burgerlijke regtsvordering vermeld. Ten opzigte van den gedaagde is het belangrijkste regtsgevolg, dat de vordering aan den eischer kan worden toegewezen, zoo deze aan den regter regtmatig is voorgekomen. Ten opzigte van den eischer is het gewigtigste gevolg, dat de gedaagde op zijn verzoek van de instantie kan ontslagen en de eischer in de kosten veroordeeld worden.