Vela (Vincenzo), een verdienstelijk beeldhouwer, geboren in 1822 te Ligornetto in Tessino, was eerst werkzaam in de steengroeven van Viggio, vervolgens aan de herstelling van den Dom te Milaan en bezocht daarna het atelier van den beeldhouwer Cacciatori. In 1847 begaf hij zich naar Rome, werkte er aan het modél van zijn „Spartacus”, maar werd plotselijk tot de krijgsdienst opgeroepen. Zoodra hij in 1838 deel had genomen aan den oorlog tegen Oostenrijk, voltooide hij zijn „Spartacus”, nadat hij reeds vroeger door een basreliëf: „Christus de dochter van Jaïrus opwekkend” den eersten prijs te Venetië verworven had.
Hij werd benoemd tot lid der Académie te Milaan, maar nam deze benoeming niet aan en vertrok naar Turijn, waar hij onderscheidene kunstgewrochten schiep, zooals: „Hoop en berusting”, — een standbeeld voor het graf van Donizetti, — dat van den minister Balbi, — en dat van Victor Emanuël. Daarenboven vermelden wij nog: „Frankrijk en Italië”, — „De laatste dagen van Napoleon I”, —„Columbus en Amerika”, — en „De Lente”.
