Unruh (Hans Victor von), een verdienstelijk afgevaardigde naar de Nationale Vergadering in Pruissen en geboren den 28sten Maart 1808 te Tilsit, bezocht de Académie van Schoone Bouwkunst te Berlijn, zag zich als rijksambtenaar geplaatst en ontving in 1844 verlof, ten einde zich te belasten met den aanleg van den spoorweg van Potsdam naar Magdeburg, voorts in 1846—1851 met dien van Magdeburg naar Wittenberg. Later bouwde hij eene gasfabriek te Magdeburg, stichte het Duitsch continentaal gasgenootschap te Dessau en stond van 1857 tot 1874 aan het hoofd der fabriek van spoorwegbenoodigdheden te Berlijn. Zijn geschrift: „Skizzen aus Preuszens neuester Geschichte (1848)” bezorgde hem het mandaat naar de Nationale Vergadering, waar hij zich eerst bij de linker zijde en daarna bij het regter centrum voegde. Eerlang werd hij er met eene kleine meerderheid tot voorzitter gekozen en zag zich in 1849 benoemd tot lid van de Tweede Kamer.
In 1850 echter verliet hij het staatkundig tooneel, en zijne brochure: „Erfahrungen aus den letzten drei Jahren (1851)” bevat eene scherpe veroordeeling van het constitutionéle stelsel. Bij de stichting der Nationale Vereeniging in 1859 werd hij in de commissie gekozen en in 1863 door Magdeburg naar het Huis van Afgevaardigden gezonden, waar hij tot de uitstekende leden der „Fortschrittspartei” en later der „nationalliberalen Partei” behoorde, terwijl hij er in 1863—1867 de betrekking van vicepresident bekleedde. In Februarij 1867 werd hij afgevaardigd naar den Rijksdag, waar hij tot de leiders der nationaal-liberale fractie behoort. Van zijne geschriften vermelden wij nog: „Volkswirtschaftlicher Katechismus (1876)”.
