Trubezkoi is de naam van een der aanzienlijkste vorstelijke geslachten in Rusland. Het is afkomstig van Olgerd, grootvorst van Lithauen, een zoon van den grooten Gedemin en de vader van den beroemden Jagello. De naam is ontleend aan de stad Trubtsjewsk in het gouvernement Tsjernigow. Vorst Dmitri Trubezkoi was een van de moedigste aanvoerders in den vrijheidsoorlog in den aanvang der 17de eeuw, toen de Polen hunne heerschappij over Rusland wilden uitstrekken.
Zelfs wilde men hem tot Czaar kiezen, maar hij wees die waardigheid van de hand, welke vervolgens aan Michaël Romanow (21 Februarij 1613) werd opgedragen. — Alexëi Nikititsj Trubezkoi maakte zich hoogst verdienstelijk jegens zijn vaderland, zoodat czaar Alexëi Michaïlowitsj hem de stad Trubtsjewsk in eigendom afstond, welke echter in 1663 tot de Kroon terugkeerde. — Vorst Iwan Jurjewitsj Trubezkoi, die in 1700 in den slag bij Narwa krijgsgevangen werd bij de Zweden en eerst in 1717 zijne vrijheid herkreeg, overleed in 1750 als oudste veldmaarschalk van het Russische leger. — Ook Nikita Jurjewitsj Trubezkoi, een broeder van den voorgaande, klom onder keizerin Anna op tot den rang van commissaris-generaal van het leger en later tot dien van veldmaarschalk, en was tevens een begunstiger der jeugdige Russische letterkunde. — Vorst Wassilji Sergejewitsj Trubezkoi, geboren in 1776, onderscheidde zich in de veldtogten tegen de Turken en Franschen, werd adjudant-generaal van keizer Alexander, in 1813 na den Volkerenslag bij Leipzig luitenant-generaal der kavallerie en in 1826 generaal der kavallerie. In 1830 vertrok hij met eene buitengewone zending naar Engeland, verkreeg daarop zitting in den Rijksraad, en overleed in 1841. — Vorst Sergei Trubezkoi, kolonel der Keizerlijke garde, was een van de aanvoerders der zamenzwering van 1825 en, naar men zeide, tot Czaar bestemd. Hij werd ter dood veroordeeld, maar in ballingschap naar Siberië gezonden en later door Alexander II teruggeroepen, en overleed te Moskou in 1861, — vorst Peter Trubezkoi onderscheidde zich in den slag van Koelewtsja en in 1831 in Polen door zijne dapperheid en werd achtervolgens militaire gouverneur van Smolensk en Orel en in 1844 luitenant-generaal. Hij is lid van den Russischen Senaat.
