Torelli (Achille), een Italiaansch blijspeldichter, geboren te Napels in 1844, nam reeds in zijne jeugd deel aan de Italiaansche vrijheidsoorlogen van 1860 en 1866 en schreef op 16-jarigen leeftijd de comedie: „Chi muore, resta, e chi resta, si da pace”, die hem te Turijn een door den Staat uitgeloofden prijs bezorgde. Minder bijval vonden zijne volgende stukken: „II buon vecchio tempo”, — „Cuore e corona”, — en „Prima di nascere”.
Na de opvoering van zijn blijspel: „Una corte nel secolo XVII”, bijgewoond door Dumas de oudere, voorspelde deze den jeugdigen dichter eene schitterende loopbaan. Wederom verwierf Torelli een door den Staat uitgeloofden prijs met „La missione della donna”, — alsmede eene met „La Verità (1875)”, terwijl ook „Gli onesti” sterk werden toegejuicht.
Daarop volgde zijn beroemd stuk: „I mariti (1876)”, en schoon de verwachtingen, hierdoor opgewekt, niet bevredigd werden door zijne latere voortbrengselen, verwierf hij gedurig nieuwe lauweren, inzonderheid met „La triste realtà”, alsmede met „La fragilità”, — „La moglie”, — „II colore del tempo”, — en „La nonna”. Hij heeft ongeveer 30 blijspelen geleverd, benevens een bundel lierdichten.
