Topelius (Zachris), een Zweedsch dichter uit Finland, en geboren den 14den Januarij 1818 op Kuddnäs Gaard by Ny Karleby, studeerde te Helsingborg, promoveerde in 1840 en redigeerde van 1842 tot 1860 de „Helsingfors Tidningar”, waarin hij zijne eerste gedichten en novellen opnam. In 1852 werd hij lector in de geschiedenis aan het gymnasium te Wasa, in 1854 buitengewoon hoogleeraar in de geschiedenis van Finland aan de universiteit te Helsingfors en in 1863 gewoon hoogleeraar in de geschiedenis van Finland, Rusland en Noorwegen aldaar.
Hij is na Runeberg de meestgevierde dichter van Finland. Met groote gemakkelijkheid beweegt hij zich op elk gebied der poëzij, en steeds vindt men in zijne voortbrengselen een vrijzinnigen geest en een gekuischten vorm. Vooral behaalde hij roem door zijne vaderlandverheerlijkende lierdichten, opgenomen in „Ljungblommor (1845—1854)”, — „Sanger (1861)”, — en „Nya blad (1870)”, en tot zijne meestbekende dramatische stukken behooren: „Efter femtio ar (1851)’’, — en „Regina af Emmerits (1854)”.
In 1861 verscheen de verzameling van zijne „Dramatiska dikter”, en hij maakte zich inzonderheid algemeen bemind door zijne novellen en kinderboeken met romaneske tafereelen uit de geschiedenis van Finland en Zweden. Zijne latere „Sagor” en „Läsning för barn” werden door de jeugd desgelijks met ongemeenen bijval ontvangen. Zoowel zijne gedichten als zijne prozawerken onderscheiden zich door de edelste gevoelens, door vaderlandsliefde en godsdienstzin.
