Tieftrunk (Johann Heinrich)

betekenis & definitie

Tieftrunk, een wijsgeer uit de school van Kant en geboren te Stove bij Rostock in 1759, studeerde in de letteren, godgeleerdheid en wijsbegeerte, werd predikant en vervolgens rector der school te Joachimsthal in de Ukermark en daarna professor in de wijsbegeerte te Halle, waar hij den 7den October 1837 overleed. Hij schreef: „Einzig möglicher Zweck Jesu aus dem Grundgesetze der Religion entwickelt (1789; 2de druk, 1792)”, — „Censur des Christlich-protestantschen Lehrbegriffs nach den Principien der Religionskritik (1791—1794, 3 dln)”, — „Die Mündigkeit der Religion (1800, 2 dln)”, — „Philosophische Untersuchungen über das Privatund öffentliche Recht (1797—1799, 3 dln)”, — „Philosophischen Untersuchungen über die Tugendlehre (1805, 2 dln)”, — „Grundrisz der Sittenlehre (1803, 2 dln)”, — „Die Denklehre in rein deutschen Gewande (1825)”, — en „Das Weltall nach menschlicher Ansicht (1821).