Pietro Thouar, een uitstekend Italiaansch schrijver voor de jeugd, geboren den 23sten October 1809 te Florence, was eerst corrector in eene drukkerij en stichtte in 1831 eene soort van familieblad: „Il nipote di Sesto Cajo Baccelli”, deels van humoristischen inhoud, en werd in 1836 door Lambruschini geplaatst bij de redactie van het tijdschrift: „La guida dell’ educatore” en vervolgens als leeraar aan eene school. In dat tijdschrift plaatste hij verhalen voor de jeugd en voor het volk, welke met ongemeenen bijval werden ontvangen, vooral ook wegens de getrouwheid en natuurlijkheid, waarmede hij zich uitdrukte in de taal van het Toscaansche volk. Toen de „Guida” ophield te bestaan, stichtte Thouar het „Giornaletto del populo”, dat later den naam ontving van „Letture di famiglia”.
In 1860 kwam hij aan het hoofd eener school te Florence maar overleed reeds den 1sten Junij 1861. Van zijne talrijke geschriften vermelden wij: „Saggio di racconti (2de druk, 1850)”, — „Racconti pei fanciulli (5de druk , 1861)”, — „Racconti pei giovinetti (1860)”, — „Nuovi racconti per Ia gioventù (3de druk)”, — „Racconti popolari (nieuwe druk, 1861)”, — en „La famiglia e la patria. Discorsi morali (1848)”.
