Ternaux (Guillaume Louis, baron), een uitstekend Fransch industrieel, geboren te Sédan den 8sten October 1760, legde zich aanvankelijk toe op den handel en schreef in 1790: „Voeu d’un patriote sur les asssignats”, waarin hij het uitgeven van papieren geld afkeurde. Later bevorderde hij de pogingen van Lafayette om den troon en den Koning te redden en moest deswege in 1793 de wijk nemen naar het buitenland. Onder het Directoire keerde hij naar Frankrijk terug, vestigde zich te Parijs en deed op onderscheidene plaatsen fabrieken verrijzen, terwijl hij de openbare aangelegenheden geenszins uit het oog verloor. Hij verzette zich tegen het consulaat voor levenslang en tegen den Keizerstroon.
Niettemin genoot hij de achting van Napoleon, die hem op eene eervolle wijze onderscheidde. Door de oorlogen van het Keizerrijk verloor hij millioenen francs. Hij verdubbelde echter zijne werkzaamheid en wist zijn crediet staande te houden en in het bezit te blijven van zijne établissementen in het buitenland, te Napels, te Cadix, te Livorno, te Petersburg en te Genua. Na de restauratie koos hij de zijde der Bourbons, weshalve hij in de Honderd Dagen naar België trok. Na de tweede Restauratie was hij de raadsman der regéring in alle zaken van nijverheid. Toen men er in het rampspoedig jaar 1816 niet in slaagde, korenmagazijnen aan te leggen, stichtte hij er zelf op zijne goederen en bewees daardoor in het volgende jaar eene onschatbare weldaad aan de bevolking. Ook deed hij deze het middel aan de hand om het gebrek te lenigen door van aardappelenmeel en beenderengelei eene goedkoope en voedzame soep te bereiden. In 1818 werd hij afgevaardigd naar de Kamer, doch legde hier eene zoo groote zelfstandigheid aan den dag, dat de Ministers in 1826 zijne herkiezing verijdelden.
In 1827 echter werd hij op nieuw benoemd door.de stad Parijs, en hij voegde zich nu aanstonds bij de oppositie. Als één van de 221 onderteekenaars der beruchte adressen bevorderde hij de Julij-omwenteling van 1830. De gesteldheid zijner zaken, die door den loop der gebeurtenissen sterk waren achteruitgegaan, drong hem echter, de staatkundige loopbaan vaarwel te zeggen. Door onthouding en volharding gelukte het hem evenwel binnen eenige jaren aan zijne verpligtingen te voldoen en nieuwen bloei te bezorgen aan zijn bedrijf. Hij overleed den 2den April 1833. Hij was de eerste, die in Frankrijk de spinmachines invoerde; ook verbeterde hij de schapenfokkerij en de wol- en katoenweverij en bevorderde de vervaardiging van fijne sjaals, terwijl men eindelijk menige uitvinding op het gebied der werktuigkunde aan zijne schranderheid verschuldigd is.
