Stifter

betekenis & definitie

Stifter (Adalbert), een dichter en schrijver, geboren den 23sten October 1806 te Oberplan in het zuiden van Bohemen, studeerde te Weenen in de regten, alsmede in de wijsbegeerte en natuurkunde, werd onderwijzer van prins Richard Metternich en zag zich in 1849 benoemd tot lid der commissie voor volksonderwijs in Opper-Oostenrijk. Hij vestigde zich toen te Linz, vanwaar hij onderscheidene reizen deed naar Italië, ontving pensioen in 1865 en overleed den 28sten Januarij 1868. Zijne idyllen en novellen werden verzameld onder den titel: „Studiën (1844—1851 en later, 6 dln; laatste uitgave 1878, 3 dln)” en „Bunte Steine (1852, 2 dln; 5de druk 1876)”. Voorts leverde hij de romans: „Der Nachsommer (1857; 3de druk 1877)”, — en „Witiko (1864—1867, 3 dln)”, — en zijne „Briefe”, — „Erzählungen”, — en „Vermischte Schriften” verschenen na zijn dood.