Stella (Jacques), een beroemd Fransch schilder, geboren te Lyon in 1596, reisde op twintigjarigen leeftijd naar Italië en genoot aldaar de gunst van Cosimo dei Medici te Florence. Daarna werd hij te Rome met welwillendheid bejegend door Poussin, verwierf er den naam van een bekwaam kunstenaar en uitstekend burger, zoodat hem de sleutels van eene der stadspoorten werden toevertrouwd, maar geraakte daardoor in ongelegenheid en werd zelfs in de gevangenis geworpen. Hier teekende hij met krijt op den muur en had het voorregt, dat eerlang zijne onschuld aan het licht kwam. Daarop begaf hij zich in 1634 met den markies de Créqui naar Parijs en werd er voorgesteld aan den Kardinaal en den Koning.
Deze benoemde hem tot Hofschilder met een jaargeld van 1000 francs. Nu schilderde hij het portret van Lodewijk XIV als dauphijn en vervaardigde eenige stukken voor het Kabinet en de Kapél der Koningin. Zijne winteravonden besteedde hij aan eenige reeksen van teekeningen. In 1645 werd hij ridder der Orde van St. Michiel en overleed in 1657. Hij is een navolger van Poussin, en zijne beste stukken stellen herderlijke tafereelen voor.