Silva. Onder dezen naam vermelden wij: José da Silva Mendez Leal, een Portugeesch dichter en schrijver, geboren te Lissabon den 18den October 1820.
Hij was reeds vroeg medewerker aan dagbladen en werd later opperbibliothecaris der Nationale Boekerij in zijne geboortestad, alsmede lid en secretaris van de Koninklijke Academie van Wetenschappen aldaar. In 1851 en 1858 zag hij zich voorts afgevaardigd naar de Cortes. Hij is de vruchtbaarste Portugésche schrijver van onzen tijd en leverde zoowel gedichten als romans. Daarenboven trad hij op als biograaf, criticus, geschiedschrijver en letterkundige, onderscheidde zich door zijne welsprekendheid en spreidde als dagbladredacteur eene ongemeene werkzaamheid ten toon. Hoewel hij niet van vlugtigheid is vrij te pleiten, noemen zijne landslieden hem een talent van den eersten rang en den besten Portugéschen dramaschrijver onzer eeuw.
Reeds een zijner eerste stukken: „Os dous Renegados (1839; 2de druk 1847)” oogstte grooten bijval, maar nog meer werd zijn „Homens de marmore (1854)” toegejuicht. Zijne gezamenlijke gedichten verschenen te Lissabon in 1858. Tot zijne biographische werken behooren de levensbeschrijvingen van den graaf van Thomar en van den hertog van Saldanha. Ook zag hij zich door de regéring belast met de voortzetting van „Ensaio sobre a historia da cosmographia e da cartographia durante a edade media” van Santarem.
Luis Augusto Rebello da Silva, desgelijks een Portugeesch dichter en schrijver. Hij werd geboren te Lissabon den 2den April 1821, is er sedert 1858 als hoogleeraar werkzaam en heeft grooten roem verworven door zijne historische romans, van welke wij inzonderheid vermelden: „A mocidade de D. Joâo V (1851—1853, 4 dln)”. Na 1848 werd hij bij herhaling tot volksvertegenwoordiger gekozen en hij onderscheidt zich door zijn schitterend redenaarstalent.
