Seuffert (Johann Adam von), een verdienstelijk Beijersch jurist, geboren te Würzburg den 15den Maart 1794, studeerde aldaar, nam als luitenant bij de vrijwillige jagers deel aan den veldtogt tegen Frankrijk en vestigde zich in 1815 te Göttingen als privaatdocent in de geschiedenis en staatswetenschappen. In 1816 vertrok hij naar de universiteit te Würzburg, werd er in 1817 buitengewoon en in 1819 gewoon hoogleeraar, en zag er zich in 1831 gekozen tot vertegenwoordiger der hoogeschool in de Vergadering der Standen, waar men hem tot tweeden president benoemde. In 1834 werd hij raadsheer in het Hof van Appél te Ansbach, maar nam in 1839 zijn ontslag en vestigde zich te München, waar hij den 8sten Mei 1857 overleed.
Hij schreef: „Commentar über die Bayrische Gerichtsordnung (1836—1842, 4dln; 2de druk, 1853—1858)” en stichtte de „Blätter für Rechtsanwendung zunächtst in Bayern (1836)” en het „Archiv für Entscheidungen der obersten Gerichte in den deutschen Staaten (1847—1857, 11 dln en door anderen voortgezet)”. Ook leverde hij nog: „Lehrbuch des praktischen Pandektenrechts (1823—1825, 3 din; 4de druk 1860—1870)”. — Zijn oudste zoon Ernst August, geboren den lsten September 1829, is gewoon hoogleeraar in de regten te München en schreef: „Das gesetzliche Veräuszerungsverbot bei Singularund Universalvermächtnissen (1854)”.
