Schmidt-W eizenfels (Eduard), een Duitsch schrijver, geboren te Berlijn den lsten September 1833, bezocht het gymnasium aldaar, werd in 1848 secretaris der Pruissische Nationale Vergadering en vervolgens der Eerste Kamer, nam in 1850 als vrijwilliger deel aan den veldtogt in Sleeswijk Holstein en begaf zich toen naar Parijs, waar hij zich bij de beoefening der letteren bepaalde en in Fransche dagbladen schreef. Hij werd echter na den staatsstreek in hechtenis genomen en later uit het land verbannen. Nadat hij korten tijd in Engeland vertoefd had, keerde hij terug naar Berlijn en woonde achtervolgens te Leipzig, Praag en Gotha.
Hier knoopte hij vertrouwelijke betrekkingen aan met hertog Ernst II en zond de opzienbarende brochure in het licht: „Der Herzog von Gotha und sein Volk (1861)”. In 1861 vestigde hij zich weder te Berlijn, en sedert 1872 is hij gevestigd te Kannstatt, waar hij het „Stuttgarter Muséum” redigeert. Hij schreef: „Frankreichs moderne Literatur seit der Restauration (1856, 2 dln)”, — „Rahel und ihre Zeit (1857)”, — „Scharnhorst (1859)”, — „Geschichte der Französischen Revolutionsliteratur (1859)”, — „Friedrich Gentz (1859)”, — „Charaktere der deutschen Literatur (1859, 2 dln)”, — „Parlementarische Charaktere (1862)”, — „Fürst Metternich (1862, 2 dln)”, — „Fichte und das deutsche Volk (1862)”, — „Frankreich und die Franzosen (2de druk 1869)”, — „Ferdinand Freiligrath (1876)”, — alsmede de historische romans: „Polignac (1866, 2 dln)”, — „Hinter Schlosz und Riegel (1866)”, „Pascal Paoli (1867)”, — „Kapitän Bonaparte (1861)”, — „Der achtzehnte Brumaire (1869)”, — „Fürstengeschichten (1869)”, — „Die Söhne Barneveldts (1871)”, — „Der Aufstand in Algier (1872)”, — en „Adelstolz (1873)”.
