Scharf (George), een Engelsch kunstenaar en een schrijver over kunstzaken, geboren te Londen den 16den December 1820, oefende zich onder de leiding van zijn vader, bezocht de London university-school en werd in 1838 als student aan de Royal Academy ingeschreven. Zijn eerste kunstwerk was eene verzameling van etsen onder den titel van „Scenic effects”, bestemd tot illustratie bij de in 1838 en 1839 door Macready ondernomene opvoering van stukken van Shakspere enz. In 1840 volbragt hij eene reis door Italië en vergezelde hij Fellows naar Klein Azië, werwaarts hij zich in 1843 nogmaals begaf als teekenaar bij de door de regéring uitgezondene expeditie. Zijne schetsen van natuurtafereelen en monumenten uit Lycië zijn vervolgens in het Britsch muséum geplaatst.
Ook leverde hij met Fellow: „Lycia, Caria, Lydia illustrated and described (1847, dl 1)”. Na zijn terugkeer wijdde hij zich hoofdzakelijk aan het schilderen met olieverf en aan het illustréren van letterkundige werken, zooals de „Lays of ancient Rome (1847)” van Macaulay, — „Poems” van Keats enz., en schreef voorts eene „History of the characteristics of Greek art (1853; 3de druk 1853)”, — en „On the Principal portraits of Shakespeare (1874)”. In 1858 werd hij correspondérend lid van het Archaeologisch instituut te Rome, en in 1875 conservator van de National Portrait Gallery te Londen.
