Roendsj it-Singh, koning van Lahore, geboren den 2den November 1780 te Eugaranvale bij Lahore en een zoon van Maha Sing, sirdar van een district der Sikhs, werd op zijn 12de jaar, onder voogdijschap zijner moeder, opvolger van zijn vader. Toen hij tot meerderjarigheid gekomen was, breidde hij zijne heerschappij aanmerkelijk uit en werd in 1799 beleend met Lahore. Door het Verdrag van Loedianah (5 December 1805) werd de Sedletsj aangewezen als de grens, van zijn gebied naar de zijde der Engelsche bezittingen, waarna hij veroveringen kon maken in Pendsjaub en Afghanistan.
Nadat hij in 1813 Attok door verraad en in 1818 Moeltan stormenderhand ingenomen had, kwam in 1819 Kasjmir in zijne magt, weshalve hij den titel van Maharadsja of Groot-Koning van Pendsjaub aannam. Nadat eenige officieren uit de armee van Napoleon zijn leger op Europésche wijze georganiseerd hadden, verhief hij zich tot alleenheerscher in geheel Pendsjaub en maakte zich daarenboven meester van Pesjawar in Afghanistan. In 1838 sloot hij een verbond met Engeland, en overleed den 27sten Junij 1839.
