Reichlin-Meldegg (Karl Alexander, vrijheer von), een verdienstelijk godgeleerde en wijsgeer, geboren den 22ssten Februarij 1801 te Gravenau in Beijeren, studeerde te Freiburg in de theologie en werd in 1822 opgenomen in het priesterhuis te Meersburg. Na het ontvangen der wijding (1823) zag hij zich in 1825 benoemd tot hulpleeraar in de kerkgeschiedenis aan de universiteit te Freiburg en werd er in 1830 aangesteld tot gewoon hoogleeraar in de theologie. Zijne voorlezingen, waarin hij de gebreken der R. Katholieke Kerk onbeschroomd aan de kaak stelde, hadden reeds sedert 1826 ergernis gegeven, en toen men hem wilde noodzaken, zijne gevoelens, geopenbaard in zijne „Geschichte des Christenthums (1831)”, te herroepen, ging hij den 29sten Februarij 1832 over tot het Evangelisch Kerkgenootschap. Daarop was hij leeraar in de kerkgeschiedenis te Heidelberg, doch in 1839 ontving hij den last, om zich bij wijsgeerige onderwerpen te bepalen en werd er terstond tot buitengewoon en in 1840 tot gewoon hoogleeraar in de wijsbegeerte benoemd.
Hij overleed den 15den Februarij 1877. Van zijne talrijke geschriften vermelden wij : „Lehrbuch der Psychologie (1837—1838, 2 dln)”, — „Paulus und seine Zeit (1853, 2 dln)”, — „Friedrich Kortüm (1858)”, — en „System der Logik (1870)”. Ook schreef hij met Kortüm eene „Geschichte Europa’s im Uebergang vom Mittelalter zur Neuzeit (1861, 2 dln)”, — en eene levensbeschrijving van zich zelven onder den titel: „Das Leben eines ehemaligen römisch-katholischen Priesters (1874)”.
