Reichert (Karl Bogislaus), een uitstekend ontleedkundige, geboren den 20sten December 1811 te Rastenburg in Oost Pruissen, studeerde te Königsberg en te Berlijn in de geneeskunde, was eerst assistent van Johann Müller te Königsberg, daarna privaatdocent te Berlijn en werd achtervolgens hoogleeraar te Dorpat (1853', Breslau (1853) en Berlijn (1853). Aan de universiteit van laatstgenoemde stad onderwijst hij de vergelijkende ontleedkunde, sedert 1858 ook aan de militaire geneeskundige académie. Onder zijn toezigt verrees te Berlijn de nieuwe gehoorzaal voor anatomie.
Reichert behoort tot de grondleggers der nieuwere ontwikkelingsleer; hij heeft op dat gebied veel belangrijks geleverd. Behalve eene reeks van wetenschappelijke verhandelingen, schreef hij : „Ueber die Visceralbogen der Wirbelthiere (1837)", — „Vergleichende Entwickelungsgeschichte des Kopfs der nackten Amphibien nebst den Bildungsgesetzen des Wirbelthierkopfs im allgemeinen (1838)”, — „Das Entwickelungsleben im Wirbelthierreich (1840)”, — „Ueber die Entwickelung des befruchteten Säugethiereies (1843)”, — „Vergleichende Beobachtung des Bindgewebes und der verwandten Gebilde, mit einer Einleitung über vergleichende Naturforschung im allgemeinen (1845)”, — „Die monogene Fortpflanzung (1852)”, — „Der Bau des menschlichen Gehirns (1859—1800)”, enz.
