Redekunst (rhetorica), is de kunst om bij monde of in geschrift eene reeks van denkbeelden omtrent een bepaald onderwerp in ongebonden stijl op eene juiste, duidelijke en sierlijke wijze uit te drukken. Zij onderstelt alzoo eene naauwkeurige kennis van de taal, als het voertuig der gedachte. Door het beoefenen der redekunst wordt de stijl gevormd en klimt men op tot de welsprekendheid.
De Ouden maakten veel werk van de redekunst. Aristóteles, Hermógenes, Dionysius van Halicarnassus, Cícero, Quintilianus enz. hebben er over geschreven, en ook schrijvers van lateren tijd, bijv. Sulzer in zijne „Allgemeine Theorie der schönen Künste”, hebben dat onderwerp behandeld.
