Pyrrho, een Grieksch wijsgeer en de stichter der oudere sceptische school, werd geboren omstreeks het jaar 376 vóór Chr. te Elis in den Peloponnesus. Hij was een leerling van Anaxarchus van Abdera, vergezelde Alexander op zijn krijgstogt naar Indië en maakte zich hier bekend met de leer der Magiërs en Gymnosophisten. Hij overleed in het jaar 288 vóór Chr. Van zijne geschriften is niets tot ons gekomen.
Hij verkondigde de onzekerheid van alle dingen, vooral van ’s menschen wetenschap, en hield deze zelfs voor onmogelijk en nutteloos, terwijl hij alleen aan de deugd eene hooge waarde toekende. Volgens hem is ieder onderwerp van onderzoek in de nevelen der onzekerheid gehuld, zoodat men niet tot de kennis der waarheid kan geraken. Daarom moet men zich van iedere beslissing onthouden.
Hij bragt een groot gedeelte van zijn leven in eenzaamheid door en zocht tot een volkomen kalmen gemoedstoestand te geraken. Smarten des ligchaams verdroeg hij met gelatenheid, en geen dreigend gevaar joeg hem vrees aan. Hij was voorts beroemd wegens de duidelijkheid zijner taal en wegens zijne scherpzinnigheid van oordeel, en algemeen geacht wegens zijn opregt en eerlijk karakter. Zijne landgenooten benoemden hem tot opperpriester en bepaalden bij de wet, dat alle wijsgeeren zouden zijn vrijgesteld van de staatsbelasting.
Hij overleed op 90-jarigen ouderdom, en de Atheners deden een standbeeld ter zijner eer verrijzen. Cícero rekent hem tot de Socratische wijsgeeren, doch door zijn geheele streven werd hij de grondlegger van het scepticismus (zie aldaar). zijn leerling Timon schreef over de beginselen van zijne leer, maar ook van dezen zijn de werken verloren gegaan. Slechts uit de geschriften zijner latere volgelingen, inzonderheid uit die van Sextus Empíricus kan men de gevoelens van Pyrrho en van de sceptische wijsgeeren leeren kennen. Dikwijls wordt het scepticismus of de twijfelzucht, vooral op geschiedkundig gebied, met den naam van pyrrhonismus bestempeld.
