Pyrker von Felsö-Eör (Johann Ladislav), een Oostenrijksch dichter en kerkvorst, geboren in Hongarije den 2den November 1772, studeerde eerst in de wijsbegeerte en letteren, daarna in de godgeleerdheid, ontving in 1796 de priesterwijding, werd eerst pastoor, toen prior, in 1818 bisschop van Zips en in 1820 patriarch te Venetië en primas van Dalmatië.
Voorts zag hij zich in 1827 benoemd tot aartsbisschop van Erlau en tot erf-oppergespan van het gespanschap Hevés, terwijl hij ijverig werkzaam was ten algemeenen nutte. Hij stichtte o.a. te Carlsbad en Gastein badhuizen voor zieke krijgslieden, te Erlau eene kweekschool voor onderwijzers en vermaakte tot versiering van den dom te Erlau 10.000 florijnen. Hij overleed te Weenen den 2den December 1847.
Van zijne gedichten vermelden wij: „Tunisias (1820; 3de druk 1826)”, — „Rudolph von Habsburg (1824; 2de druk 1827)”, — „Perlen der heiligen Vorzeit (1823 en later bij herhaling)”, — „Liedern der Sehnsucht nach den Alpen (1845)”, — „Legenden der Heiligen (1842)”, — en „Bilder aus dem Leben Jesu und der Apostel (1843; 3de druk 1855)”. De laatste uitgave zijner gezamenlijke werken verscheen in 1856.
