Posilipo of Posilippo, een berg ten zuidwesten van Napels, niet ver van deze stad, en alzoo genoemd naar eene oud-Romeinsche villa, door Vedius Pollio aan Augustus vermaakt, bestaat uit vulcanisch tufsteen, scheidt Napels van Pozzuoli en loopt uit in een voorgebergte aan de Golf van Napels. Deze berg is tot aan zijn top met villa’s, wijn- en olijfgaarden en in het algemeen met een weligen plantengroei bedekt. Merkwaardig is de Grot van Posilipo, een tunnel ter lengte van 10 minuten gaans, naar men zegt ten tijde van Augustus in den berg gehouwen, maar vermoedelijk veel ouder. Koning Alfonso I deed haar in de 15de eeuw ruimer maken, en onder den onderkoning Peter van Toledo werd zij bepleisterd.
Zij is nagenoeg 7 Ned. el breed en 7—25 el hoog. In den evennachtstijd schijnt de zon bij haren ondergang door de lengte van deze grot. Zij is voorts verlicht door 42 lantarens, want de weg van Napels naar Bagnoli loopt er doorheen. Het gesteente is zeer vast en nog nooit door aardbevingen gescheurd. Ter linker zijde van den ingang, naar den kant van Napels, verheft zich op de rots een Romeinsch Columbarium, het graf van Vergilius genaamd, een koepel op een vierkant voetstuk, van binnen 4 Ned. el in ’t vierkant en 3½ Ned. el hoog, met elf nissen voor urnen. Om den onderaardschen weg door de grot te vermijden, legden de Oostenrijkers in 1822 een kunstweg over den berg heen naar Pozzuoli, en daarbij ontdekte men aan de helling van den berg een tweeden tunnel, de Grot van Sejanus, volgens Strabo op bevel van M. Agrippa in 37 vóór Chr. aldaar aangelegd.
