Pontanus (Johannes Isaak), een Deensch geschiedschrijver, geboren den 21sten Januarij 1572 te Elseneur, waar zijn vader, een Nederlander, de betrekking van Nederlandsch consul bekleedde, studeerde in ons Vaderland en werd professor in de geschiedenis aan het gymnasium te Harderwijk. In 1618 echter zag hij zich benoemd tot Deensch historiografi en belast met het schrijven van eene geschiedenis van Denemarken. Intusschen keerde hij, nadat hij eerst eenigen tijd in Engeland en vervolgens te Amsterdam vertoefd had, als hoogleeraar in de geschiedenis naar Harderwijk terug en overleed aldaar den 6den October 1639.
Zijn werk: „Rerum Danicarum historia (1631)” is in goed Latijn geschreven. Voorts leverde hij: „Historia urbis et rerum Amstelodamensium (1611)”, — „Disceptationes chorographicae de Rheni divortiis etc. (1617)”, — „Historiae ducatus Geldricae (1639)”, — „Discussionum historicarum libri II (1637)”, — en „Analecta”.
