Pigault-Lebrun (Guillaume Charles Antoine), een Fransch romanschrijver en tooneeldichter, geboren te Calais den 8sten April 1753, bekleedde gedurende het eerste Keizerrijk een ondergeschikt staats-ambt, maar verloor het bij de Restauratie, en overleed den 24sten Julij 1835. Tot zijne beste romans behoren: „L’enfant du carneval (1792)”, — „Les barons de Felsheim (1798)”, — „La folie espagnole (1793)” en „Monsieur Botte (1802)", — en van zijn tooneelarbeid vermelden wij de blijspelen: „Le pessimiste (1789)”, — „L’amour de la raison (1791)”, — en „Les rivaux d’eux-mêmes (1793)”. Hij onderscheidt zich door eene levendige verbeelding en eene juiste karakterteekening, maar zijne geestigheden zijn geenszins van het beste allooi.
Zijne „Oeuvres complètes” zijn in 1821— 1824 in 20 deelen in het licht verschenen. Wij maken voorts nog gewag van zijn werk: „De citateur”, eene verzameling van uitspraken tegen de Christelijke godsdienst, en van zijne „Histoire de France (1823—1830 , 8 dln)”.
