Pierce (Franklin), veertiende president der Vereenigde Staten van Noord-Amerika, werd geboren te Hillsborough in New Hampshire den 23sten November 1804. Hij was een zoon van Benjamin Pierce, die in den onafhankeIijkheidsoorlog als eenvoudig landbouwer opklom tot den rang van generaal en in 1827 gekozen werd tot gouverneur van New-Hampshire, studeerde in de regten, vestigde zich in zijne geboorteplaats als advocaat en werd reeds in 1829 lid der Wetgevende Vergadering in New-Hampshire. Gedurende 2 jaar was hij er voorzitter, en in 1833 zag hij zich door zijne medeburgers afgevaardigd naar het Congrès, waar hij tot de uitstekendste leden der democratische partij behoorende. Van 1837— 1842 was hij lid van den Senaat.
Bij het uitbarsten van den oorlog tegen Mexico trad hij als vrijwilliger in de gelederen en werd weldra bevorderd tot brigade-generaal. In Mei 1847 scheepte hij te New-York zich in op „de Kepler”, landde eene maand daarna te Veracruz en vereenigde zich na vermoedende marschen den 7den Augustus bij Puebla met het hoofdleger. Nadat hij den veldtogt tot het einde toe had bijgewoond, vestigde hij zich weder te Concordia in New-Hampshire als advocaat, en in 1850 werd hij er voorzitter der commissie tot herziening der grondwet. In 1862 wenschten vele democraten, dat hij zich voor het presidentschap beschikbaar zou stellen, maar hij wees hun aanzoek op beslissenden toon van de hand. Daarom werd zijn naam niet op de lijst der candidaten geplaatst, en eerst nadat men 35-maal tevergeefs gestemd had, noemde men Pierce.
Bij de 36ste stemming verklaarden zich de afgevaardigden van Virginia voor hem, en bij de 49ste verkreeg hij 282 stemmen. Den 4den Mei 1853 werd hij te Washington gehuldigd. De 4 jaren van zijn bewind behooren echter niet tot de gelukkigste der Unie; deze toch werd verontrust door gebrek aan veerkracht in het binnenland en door verschillende onaangenaamheden met het buitenland. Toen zijn tijd verstreken was, keerde Pierce tot het ambteloos leven terug en overleed den 8sten October 1869.
