Phoenix is de naam van een vogel der fabelleer. Hij werd door de oude Egyptenaren gehuldigd en had de gedaante van een arend met purper- en goudkleurige vederen. Volgens de sage verbrandde hij zich telkens na 500 jaar in zijn van specerijen bereid nest, maar rees verjongd uit zijne asch omhoog en bragt, nadat zijn groei voleindigd was, de overblijfselen van zijn voormalig ligchaam, in myrrhe gewikkeld, naar Heliópolis in Egypte.
Deze mythe schijnt het zinnebeeld te wezen van eene sterrekundige periode, volgens Seyffarth van den doorgang van Mercurius over de zonneschijf na de voorjaarsnachtevening. Later werd de phoenix als het symbool eener eeuwige verjeugdiging ook in den kring der Christelijke sagen opgenomen; zij werd alzoo het wapen van het Byzantijnsche rijk. In de taal der alchemisten was phoenix één der vele namen, waarmede de steen der wijzen werd aangeduid. — Zie voorts onder Dadelpalm.
