Palaeotherium is de naam van een uitgestorven geslacht van zoogdieren uit de familie der Palaeotherina en uit de orde der Ongepaardteenigen (Perissodactyla), zoowat het midden houdend tusschen den tapir en de eenhoevigen. Het werd, evenals het geslacht Anoploterium, door Cuvier uit verstrooide overblijfselen van het geraamte, welke men vond in het gips van Montmartre, in verschillende soorten gerestaureerd. Tot deze behoort P. magnum. Cuv., met eene hoogte van 1 tot 1,25 Ned. el.
De maaltanden van deze dieren, ten getale van 7 in de onder- en evenzooveel in de bovenkaak, gelijken op die van den rhinòceros; daarbij bezaten zij zoowel onder als boven 6 snijtanden en lange, puntige, maar niet buiten den mond uitstekende hoektanden. Volgens de vorming der neusbeenderen hadden zij een beweegbaren snuit, evenals de tapir, op wien zij ook in ligchaamsbouw geleken, doch zij bezaten drieteenige voeten. Men vindt hunne overblijfselen in het oudere tertiaire gesteente.
