Oost-Pyreneeën (Pyrenées Orientales), een departement in het zuiden van Frankrijk, gevormd door het voormalig landschap Roussillon, een gedeelte van Cerdagne en van Languedoc, grenst in het noorden aan de departementen Aude en Ariège, in het oosten aan de Middellandsche Zee, in het zuiden aan Spanje en in het westen aan de republiek Andorra, en telt op bijna 75 geogr. mijl ongeveer 192000 inwoners. Het zuidelijk en westelijk gedeelte des lands is bedekt met de Pyreneeën, die er zich in den Puy de Prigue tot eene hoogte van 2810 Ned. el verheffen. Tusschen die ketens verschuilen zich fraaije vruchtbare dalen, en in het noordwesten heeft men de alluviale vlakte van Perpignan, doorsneden van kanalen.
Langs de kust vindt men er onderscheidene meren, zooals: de Etang de Leucate, de Etang de St. Nazaire, en vele moerassen.
De voornaamste rivieren zijn er: de kustrivieren der Middellandsche Zee, de Agly, de Tet en de Tech, doch geene van deze is bevaarbaar. Daarenboven ontspringen er de Aude en de Segre. Het klimaat is er des zomers zeer warm, doch in het gebergte vrij koud. De kustgewesten zijn er wegens de uitwasemingen der moerassen zeer ongezond. Het bouwland bedekt er 90000, het hooiland 9000, de wijngaard 54000, het bosch 48000, de heide- en weilanden 191000 Ned. bunders.
De bergstreek levert er: hout, ijzer, lood, steenkolen, bouwsteen en minerale wateren , en in de vlakte verbouwt men er: graan, aardappels, veel wijn, zuidelijke vruchten, groenten, olijven enz. Voorts vangt men er tonijnen, sardijnen en ansjovis. De mijnen leveren er veel ijzer, en de nijverheid bezorgt er: ijzeren voorwerpen, olie, laken, wollen stoffen, papier, leder, vaten, kurken, brandewijn enz. De handel is er hoofdzakelijk kusthandel en bepaalt zich tot gemelde voortbrengselen des lands. Men heeft er 4 havens, van welke Port Vendres de voornaamste is.
De bewoners zijn in het algemeen arm en spreken eene bedorvene soort van Spaansch. De vakontwikkeling staat er op zeer lagen trap, want van de 100 personen boven den 6-jarigen leeftijd konden in 1872 slechts 50 lezen en schrijven. Men heeft er een communaal collège en een 5-tal bijzondere scholen van middelbaar onderwijs. De spoorweg van Narbonne naar Perpignan doorsnijdt het oostelijk gedeelte van het departement, dat in 3 arrondissementen is verdeeld en Perpignan tot hoofdstad heeft.