Najaden noemde men in de oude fabelleer eene soort van nymfen, welke als de beschermsters van bronnen en kleine rivieren werden beschouwd. Thans geeft men dien naam aan waterplanten, die meestal geheel ondergedoken zijn en een kruipenden of in het water wiegelenden stengel en afwisselende, zelden tegenoverstaande bladeren bezitten (Najadeae).
Die bladeren zijn ongesteeld, enkelvoudig en parallelvormig, of gestoeld en aan den voet scheedevormig verbreed. De kleine bloemen zijn gewoonlijk éénslachtig en hebben een onvolkomen of in het geheel geen bloemdek. De helmknoppen zijn één- of tweehokkig en springen met overlangsche spleten open. De vrucht is éénzadig en de zaden bevatten geen kiemwit. De Najaden komen voor in zoet en zout water, en in dit laatste geval bevatten zij iodium. Tot deze familie behoort o. a. het zeewier (Zostera marina), hetwelk tot het vullen van matrassen gebezigd wordt.
