Motley (John Lothrop), een uitstekend Amerikaansch geschiedschrijver, geboren te Dorchester in Massachusetts den 15den April 1814, studeerde op de Harvard-universiteit te Cambridge (in Amerika), daarna te Göttingen en te Berlijn, volbragt daarop eene reis door Frankrijk, Italië, Zwitserland en Engeland en ontving in 1841 eene aanstelling als secretaris van legatie te Petersburg. Hij keerde echter reeds het volgende jaar naar zijn vaderland terug en wijdde zijne dagen aan de letterkunde, bepaaldelijk aan den „North-American Review”, die te Boston in het licht verscheen. Voorts schreef hij, nadat in 1839 zijne novelle: „Morton’s hope” gedrukt was, den roman: „Merry Mount (1849)”. Daarna vatte hij het plan op, om den Nederlandschen bevrijdingsoorlog te boek te stellen, begaf zich met dat doel weder naar Europa en vestigde zich te Dresden, vanwaar hij ontdekkingstogten deed naar de archieven in Nederland en België.
Nadat hij hieraan eene reeks van jaren zijne krachten besteed had, verscheen zijn prachtig werk: „Rise of te Dutch republic (1856, 3 dln, herdrukt in 1869)”, voortgezet onder den titel: „History of the United Netherlands (1860, 2 dln)”. Hij werd gestoord in het vervolgen van dezen arbeid door zijne benoeming tot gezant te Weenen (1861), vanwaar hij in 1867 werd teruggeroepen. Grant benoemde hem in 1869 tot ambassadeur te Londen, en hij bleef hier tot in 1871. Inmiddels waren in 1867 wederom 2 deelen zijner „History” ter perse gelegd, zoodat hij daarmede gevorderd was tot 1618. Daarop volgde in 1873: „The life and death of Johan van Barneveld”, waarin hij een hoogst merkwaardig tijdperk der Nederlandsche geschiedenis behandelt.
Aan eene grondige geschiedvorsching paart hij een levendigen, boeijenden stijl en zijne geschriften geven getuigenis van eene groote ingenomenheid met het kleine, vrijheidslievende volk, dat met voorbeeldelooze energie het Spaansche juk verbrijzelde. Hij overleed te Dorsetshire in Engeland den 29sten Mei 1877. Een tijd lang heeft hij te ’s Gravenhage gewoond in het voormalig huis van Jan de Witt, later het eigendom van Fagel en thans van prins Alexander; ook was hij op het Huis in ’t Bosch meermalen de gast van onze Koningin. De universiteit te Leiden schonk hem eershalve het doctorsdiploma.
