Monmouth of Monmouthshire, een graafschap in het westen van Engeland, omgeven door de graafschappen Glamorgan, Brecknock, Hereford en Gloucester, grenst in het zuidoosten en oosten aan de Severn, en telt op ruim 27 geogr. mijl nagenoeg 200000 inwoners. De Wye met hare zijrivier de Monnow vormt er de oostelijke en de Rumney de westelijke grens. De kust is laag en wordt door zware dijken tegen den vloed beveiligd, — het binnenland heuvelachtig, gedeeltelijk met bosch begroeid, en het noordwestelijk en noordoostelijk gedeelte bergachtig. De hoogste toppen echter klimmen er slechts tot 566 Ned. el.
In het noordwesten heeft men uitmuntende steenkolenbeddingen, doch het grootste gedeelte van het graafschap behoort tot de Devonische kalksteenvorming, terwijl men in het midden des lands Silurische schilfergesteenten aantreft. Van de geheele oppervlakte beslaat het bouwland 19%, het weiland 51% en het bosch 8%. Men verbouwt er tarwe, haver en gerst. In 1875 had men er 10000 paarden, 44000 runderen, 211000 schapen en 14000 zwijnen. Steenkolen en ijzererts, worden er in groote hoeveelheid opgedolven. Voor ’t overige bepaalt er zich de nijverheid vooral tot het smelten van ijzer en het vervaardigen van machines. De handel wordt er door goede havens, kanalen en spoorwegen aanmerkelijk bevorderd. — De evenzoo genoemde hoofdstad, aan den mond der Monnow en aan de Wye gelegen, telt nog geen 6000 inwoners.
