Mirès (Jules), een vermaard Fransch bankier, geboren den 9den December 1809 te Bordeaux, behoorde tot een Israëlietisch geslacht en begaf zich in 1842 naar Parijs, waar hij assistent werd bij een effectenmakelaar, maar weldra voor eigene rekening zaken ging doen. In 1849 werd hij eigenaar van het „Journal des chemins de fer” en daarna van den „Pays”, nam deel aan eene leening der stad Parijs, stichtte in 1850 de „caisse d’actionnaires réunis” en verschafte zich het bezit van den „Constitutionnel”. Nadat hij zich voorts te Marseille gevestigd had, kocht hij uitgestrekte landerijen en mijnen in het zuiden van Frankrijk.
In 1856 sloot hij met den Heiligen Stoel eene overeenkomst tot den aanleg van spoorwegen, en in 1857 bezorgde hij de Spaansche leening van 300 millioen realen en stichtte het Spaansche credit mobilier. In December 1860 sloot hij eene leening met de Porte, doch in 1861 werd hij in een procés gewikkeld, dat veel overeenkomst had met de procéssen van zwendelaars in Duitschland uit den jongsten tijd; hij werd echter in 1862 vrijgesproken. Sedert dien tijd onttrok hij zich aan openbare aangelegenheden en overleed te Villemare bij Marseille den 6den Junij 1871.
