Marinier (Xavier), een uitstekend Fransch journalist en schrijver, geboren den 24sten Junij 1809 te Pontarlier in het departement Doubs, was reeds vroeg werkzaam aan een dagblad te Besançon. Nadat hij eene reis door Zwitserland en de Nederlanden volbragt had, begaf hij zich naar Parijs, waar hij zijne: „Esquisses poétiques (1830)” in het licht gaf. Voorts leverde hij opstellen in de „Revue de Paris”, in de „France Littéraire” en in de „Revue des deux mondes”. Als redacteur der: „Revue germanique” maakte hij zich wijders bekend met de Duitsche en Skandinavische letterkunde en deed in 1832 eene reis door Duitschland, om bouwstoffen voor zijne letterkundige werkzaamheid te verzamelen.
Van 1836 tot 1838 bezocht hij op kosten van het ministerie van Marine de Skandinavische rijken, werd in 1839 hoogleeraar in de buitenlandsche letterkunde te Rennes, doch vertrok reeds in 1840 weder naar Parijs, waar hij bibliothecaris werd bij het ministérie van Onderwijs en in 1846 conservator der bibliotheek van St. Geneviève. Sedert 1870 is hij lid der Fransche Académie. Van zijne geschriften vermelden wij : „Etudes sur Goethe (1835)”, — vele vertalingen uit het Duitsch, — „Voyage pittoresque en Allemagne (1858—1859 , 2 dln)”, — „Lettres sur le Nord (1840,2 dln)”, — „Relation des voyages de la commission scientifique du Nord (1844, 2 dln)”, — „Langue et littérature islandaises (1838)”, — „Histoire d’Islande (1837)”, — „Histoire de la littérature en Danemark et en Suède (1839)”, — „Lettres sur la Russie, la Finlande et la Pologne (1848, 2 dln)”, — „Du Rhin au Nil (1847,2 dln)”, — „Lettres sur l’Algérie (1867)”, — „Lettres sur l’Amérique (1852, 2 dln)”,— „Lettres sur l’Adriatique et Monténégro (1854, 2 dln)”, — en „Voyage en Suisse (1861)”, — alsmede de romans : „Les fiancés du Spitzberg (1858)”, — „Gazida (1860)”, door de Académie bekroond, — „Les mémoires d’un orphélin (1864)”, — „Cimarosa (1867)”, enz.
