Lysimachus is een veldheer van Alexander de Groote, verkreeg na den dood van dezen, bij de verdeeling der landen, Macedonisch Thracië, dat hij wegens de hardnekkigheid der inwoners veroveren moest. In 308 vóór Chr. aanvaardde hij den titel van Koning en sloot met de landvoogden Cassander, Ptolemaeus Lagi en Seleucus een verbond tegen Antígonus, die in den slag bij Ipsus (301) het rijk en het leven verloor, waarna Lysímachus zich van geheel Vóór-Azië aan deze zijde van den Taurus meester maakte. Rampspoedig was daarentegen zijn veldtogt tegen de Geten, aan de overzijde van de Donau gevestigd, daar hij hier door verraad met een gedeelte van zijn leger in gevangenschap geraakte.
Niettemin werd hij door den Koning der Geten, aan wien hij zijne dochter tot gemalin gaf, weder op vrije voeten gesteld en in zijne voormalige regten bevestigd. Hierop zocht hij zijne magt uit te breiden, maar werd, wegens den moord van zijn algemeen beminden zoon Agathocles, door den tegen hem opgehitsten Seleucus Nicator in de vlakte van Corupedion in Phrygië verslagen (282); Lysímachus zelf sneuvelde er in het slaggewoel.
