Luthardt (Christoph Ernst), een verdienstelijk Duitsch godgeleerde, geboren den 22sten Maart 1823 te Maroldsweisach in BenedenFranken, studeerde te Erlangen en te Berlijn in de godgeleerdheid, bezocht vervolgens het theologisch seminarium te München en werd in 1847 aan het gymnasium aldaar leeraar in de godsdienst en geschiedenis. In 1851 vertrok hjj als privaatdocent naar Erlangen, in 1854 als buitengewoon hoogleeraar naar Marburg en in 1856 als gewoon hoogleeraar naar Leipzig. In 1865 verkreeg hjj den titel van consistoriaalraad.
Hjj schreef: „Das Johanneische Evangelium (1852—1853, 2 dln)”, — „Die Lehre von den letzsten Dingen (1861)”, — „Die Lehre vom freien Willen (1863)”,-—• en „Compendium der dogmatik (1865; 24e druk 1866)”. Voorts voor uitgebreider kring van lezers: „Apologetische Vorträge über die Grundwahrheiten des Christenthums (1864; 44e druk 1865)”, — en „Die Kirche nach ihrem Ursprung, ihrer Geschichte, ihrer Gegenwart (met Kahnis en Brückner, 1865, 24e druk 1866)”, terwijl hjj eindelijk onderscheidene bundels leerredenen en vele opstellen in tijdschriften leverde.
