Louvel (Pierre Louis), de moordenaar van den hertog van Berri (zie aldaar), geboren te Versailles den 7den October 1783, leerde het zadelmakersbedrijf en diende onder Napoleon I bij de kavallerie. Van jongs af onderscheidde hij zich door eene sombere gemoedsgesteldheid; hij was vlijtig en zuinig, maar kon geene tegenspraak dulden en trok van de eene plaats naar de andere. Reeds in 1814, toen de Verbondene Mogendheden in Frankrijk trokken, kwam het denkbeeld bij hem op, om tot behoud des vaderlands de Bourbons uit den weg te ruimen. Hij begaf zich naar Elba, om met den Keizer te onderhandelen , maar keerde onverrigter zake naar huis en werd na de terugkomst van Napoleon geplaatst als zadelmakersknecht in de stallen van het Hof, — eene betrekking, welke hij onder de Bourbons behield.
De staatkundige gebeurtenissen onder de Restauratie vermeerderden zijn haat tegen de dynastie en hij nam eindelijk het besluit om haar uit te roeijen en met den hertog van Berri te beginnen. Toen deze den 13den Februarij 1820 des avonds tegen 11 uur zijne gemalin uit de opera naar het rijtuig bragt, drong Louvel derwaarts, greep hem bij den linker schouder en stiet hem een mes in de linker zijde. De moordenaar werd gevat en aanstonds door den minister Decazes in het verhoor genomen, waarbij hij verklaarde, dat hij den moord niet gepleegd had uit persoonlijken haat, maar ter verdelging van Frankrijks grootste vijanden. Hij bleef dat staande houden gedurende het procés, hetwelk gedurende 3 maanden in de Kamer der Pairs gevoerd werd. Medepligtigen kon men niet ontdekken. Louvel werd ter dood veroordeeld, en zijne teregtstelling had plaats op den 7den Junij 1820.
