Lokmân is de naam van een Arabisch wijsgeer. Men weet niet met juistheid, wanneer hij geleefd heeft, maar men vindt zijn naam in de oudste sagen der Arabieren en in den Koran vermeld.
Hij is vermaard wegens zijne wijsheid en zijn lang leven. Voor ’t overige noemt de sage hem nu eens koning van Yemen, dan weder een profeet der Aditen of ook wel een Abessinischen slaaf. Voorts staat hij vermeld als de schrijver van eene kleine verzameling Arabische fabels, die ongetwijfeld van Griekschen oorsprong zijn en waarschijnlijk door middel van eene Syrische vertaling eerst tegen het einde der middeneeuwen aan de Arabieren bekend werden. Zij hebben weinig te beteekenen en haar stijl en taal laten veel te wenschen over. Van de nieuwe uitgaven noemen wij die van Schier (2de druk, 1839). De eerste uitgave is die van Erpenius (Leiden, 1651).
