Leverrier (Urbain Jean Joseph), een uitstekend Fransch sterrekundige, geboren te St. Lô den 11den Maart 1811, ontving zijne eerste opleiding op het collége in zijne geboortestad en bezocht vervolgens de polytechnische school te Caen. Vandaar vertrok hij in 1829 naar het Collège-Louis-le-Grand te Parijs behaalde er den prijs voor de wiskunde en zag zich ook in de hoofdstad den toegang geopend tot de polytechnische school. Daarna werd hij ingenieur bp de tabaksregie.
Daar hij niet mogt hopen, dat hij te Parijs in die betrekking kon blijven, legde hij ze neder, werd aldaar leeraar aan het collège-Stanislas, daarna repetitor aan de polytechnische school, en in 1846 hoogleeraar in de mécanique céleste bij de Faculté des Sciences en in 1854 directeur van de Keizerlijke sterrewacht te Parijs. Inmiddels was hij in 1846 tot lid der Fransche Académie benoemd. In 1849 zonden de kiezers van het Departement La Manche hem naar het Wetgevend Ligchaam, en in 1852 werd hij senator en lid van het conseil supérieur de l’instruction publique. In 1870 echter, bij den val van het Keizerrijk, zag hij zich als directeur geschorst. Zijne eerste geschriften waren van scheikundigen inhoud, zooals: „Sur les combinations du phosphore (1835 en 1837)”, — in 1845 hield hij zich bezig met de beweging van Mercurius en op raad van Arago met die van Uranus en bevond, dat deze laatste alleen verklaard kon worden door het bestaan van eene nog onbekende planeet.
Hij stelde in Augustus 1846 eene verhandeling over dat onderwerp in handen van de leden der Académie en rigtte tot Galle, observator aan de sterrewacht te Berlijn, de uitnoodiging, om de onbekende planeet op de door hem aangewezene plaats te zoeken. Galle ontdekte haar inderdaad op den 23sten September 1846, en sommigen wilden haar den naam van Leverrier toekennen, doch zij ontving dien van Neptunus. Men vindt een groot aantal verhandelingen, over physische astronomie door Leverrier geschreven, in het: „Journal de l’école polytechnique” en in de „Comptes rendus” der Académie. Zij loopen over de bepaling van de loopbanen en van de storingen der planeten Mercurius, Mars, Pallas, Uranus, Neptunus enz., alsmede van onderscheidene cometen. Als directeur der sterrewacht heeft hij deze voorzien van uitmuntende instrumenten, en in eene reeks van „Annales” rekenschap gegeven van de belangrijke waarnemingen, aldaar verrigt.
